Trochę historii...Preludium „polskiej szkoły plakatu”

Termin „polska szkoła plakatu” nie istniej jako odniesienie jak do nurtu w sztuce np. Prerafaelici czy Bauhaus, polska szkoła plakatu nie było zorganizowaną formacją, mianem tym określa się artystów plastyków którzy w latach mniej więcej 1950– 1970 działali w Polsce (byli Plakami) i zajmowali się projektowaniem plakatów do sztuk teatralnych, wydarzeń kulturalnych i filmów. Było to zjawisko społeczne, ulegające przemianom. Widać jak plakaty rozwijały się w formie poprzez rozbudowane bogate kompozycje malarskie, rysunkowe i kolaże, po grafiki kojarzone z pop-artem, także kolaże grafiki z kadrami filmowymi. Z czasem następuje synteza wszystkich środków graficznych, gdzie często dużą rolę w kompozycji odgrywa biel papieru.

Preludium:  Henryk Tomaszewski plakat do filmu „Symfonia pastoralna”  z 1947r.

Henryk Tomaszewski w 1947 roku, wraz z Erykiem Lipińskim, otrzymał propozycję projektowania plakatów dla przedsiębiorstwa Film Polski. Gdzie rozwinął sztukę projektowania plakatu na najwyższy poziom.

Tomaszewski zdobył 5 pierwszych nagród w 1948 na Międzynarodowej wystawie plakatu filmowego w Wiedniu, zapoczątkowało to międzynarodowe zainteresowanie polskim plakatem i również sukces polskich plakacistów.

Galeria plakatów które zapoczątkowały „polską szkołę plakatu”:

Plakat do filmu pt. Symfonia pastoralna z 1947r.

Plakat do filmu pt. Batyłeczka z 1948r.

Plakat do filmu pt. Obywatel Kane z 1947r.

Plakat do filmu pt. Niepotrzebni mogą odejść z 1947r.

Plakat do filmu pt. Pod niebem Sycylii z 1948r.